Den v. Psalm.

1. Verhoort o God mijn woorden clachtich.
Laet die u eens ter ooren gaen,
En wilt de oorsaeck wel verstaen
Van mijn gesucht en beed’ aendachtich,
O Heer almachtich.

2. Hebt acht op mijn gestadich schreyen
Mijn grooten Coninck en mijn Heer,
Want tot u, en tot niemant meer
Wil ick mijn handen steets uytbreyen,
V hulp verbeyen.

3. Des morgens met den dagerade
Verhoort doch mijne stemme claer,
Want vroech sal ick u nemen waer
En wachten tot den avont spade
Op u genade.

4. Ghy zijt een God die boose seden
Niet en bemint maer wederstaet,
Soo wie godloosicheyt begaet
Is in u heylige woonsteden
Gants niet geleden.

5. De dwasen die nae u niet vragen
En sullen voor u niet bestaen,
Wt uwen oogen moeten gaen
Die sonder schroom en met behagen
Het quaet najagen.

6. Die onbeschaemde leugen-monden
Die brengdy eyndelijck te niet.
Oock die ’t onnosel bloet vergiet,
Met sulcke, welcker slimme vonden
Niet zijn om gronden.

7. Maer ick, door uwe goedicheden,
Sal Heer tot uwen tempel gaen,
Met uwe vreese aengedaen,
Daer sal ick need’rich voor u treden
Met mijn gebeden.

8. Wilt, Heere, my doch voren-lichten,
Op rechte paden my geleyt,
Om mijner haters snoodicheyt,
En wilt tot deuchdelijcke plichten
Mijn gangen richten.

9. Geen waerheyt haren mont en spreket,
Haer hert verradich is en vals,
Een open graf is haren hals,
Haer tong’ terwijlse listich smeket
Vergiftich steket.

10. Wilt tegen haer een oordeel sluyten,
Laet haer mislucken haren raet,
En stootse wech om haer misdaet,
Die tegen u haer gaen te buyten
Met grimmich muyten.

11. Maer latet troost en vreucht gewinnen
Een yder die op u betrout,
By u beschutting’ die behout
Die uwen naem met al haer sinnen
Oprecht beminnen.

12. Want ghy sult op de vrome bringen
Heer uwen segen goet en milt,
En als met eenen breeden schilt
(Wanneer de boose haer bespringen)
Haer gants omringen.