Den vij. Psalm.

1. Op u Heer, hoop ick in mijn lijden,
Wilt my van alle die bevrijden
Die my nu hebben aengerant,
Dat ick haer niet val in de hant.
Dat harer geen mijn droeve ziele
Aengrijp’ en wreedelijck verniele,
Gelijck een leeu die ’tvee verslint
Wanneer het geenen hulper vint.

2. Mijn God, mijn Heer, heb ick mijn leven
Een sulcke euveldaet bedreven
Als my van haer wert opgelecht,
Is in mijn handen sulck onrecht,
Heb’ ick met overlast beloonet
Hem die in vrede by my woonet,
Verloste ick niet uyt den druck
Die t’onrecht socht mijn ongeluck,

3. Soo moet mijn vyant my na-jagen,
Ter aerden moet ick zijn geslagen,
Mijn leven leg’ hy inden stof,
En ondertrede mijnen lof.
Staet op, o Heer, in heeten tooren,
En over die die t’saem-geswooren
My doen gewelt en ongelijck
Het lang-besloten oordeel strijck.

4. Laet volckeren met groote hoopen
Tot uwe rechtbanck comen loopen.
Set ghy u boven haer om hooch,
Aenschoutse met een wacker ooch.
O Coninck die de werelt richtet
En alles na de waerheyt stichtet,
Van mijne saeck een uytspraeck doet
Na mijn oprecht en reyn gemoet.

5. Der boosheyt wilt een eynde maken,
En nemet aen der vroomen saken
Ghy die alleen doorsoecken cont
Der herten ende nieren gront.
God is rechtveerdich en waerachtich,
Mijn vaste schilt is God Almachtich
Die de oprechten wel behoedt,
En diese seker leven doet.

6. God sal een yv’rich richter wesen
Voor al de gene die hem vresen:
En op den boosen diesgelijcx
Vertoorent hy hem dagelijcx.
Wil yemant hem niet laten leeren
Noch vande sonde weder keeren,
Hy wet sijn sweert, en met der hant
Hy sijnen fellen boge spant.

7. Sijn fellen boge maeckt hy veerdich,
En, tegen die zijn straffens weerdich
Een dootlijck wapen grijpt hy aen,
Syn pylen sal hy af doen gaen.
Wat quaets heeft dese in zijn sinnen,
Syn herte swanger is van binnen
Met wrevel en met ongeval,
Doch ydelheyt hy baren sal.

8. Ick sie hem neerstelijcken slaven
Om eenen diepen cuyl te graven,
Maer in den put hy selver raeckt
Die hy voor and’ren heeft gemaeckt.
Het quaet dat hy had voorgenomen
Sal op zijn eygen hooft noch comen,
De moeyte die hy and’re doet
Op zijnen schedel vallen moet.

9. Mijn tonge God daer over prijset
Dat hy gerechticheyt bewijset.
Hem die regeret boven al
Met lof-gesanck ick roemen sal.