Den xlij. Psalm.

1. Als na verssche water-stroomen
Een verdorstet herte janckt,
Also, om tot u te comen
Mijne ziel, o God, verlangt.
Mijne ziel verlangen heeft
Nae den Heer die eeuwich leeft.
Wanneer sal ick voor syn oogen
Blijdelijck verschijnen mogen!

2. Mijne spijs’ is bitter clagen
Nacht en dach, wanneer in spot
Ick den heelen dach hoor vragen,
Lieve, waer is nu u God?
Ick smelt als ick overdinck
Hoe ick eertijts vrolijck ginck
Met geselschap allerhande
Doen den Heer mijn offerande.

3. Waerom sijt ghy soo cleyn-moedich
Mijne ziel? wat treurdy doch?
Hopet op den Heere goedich;
Want ick sal hem dancken noch:
Als hy door syn aengesicht
Mijne droefheyt heeft verlicht.
O mijn God, mijn ziel beswijcket
En mijn cracht gants van my wijcket.

4. Ick bleef uwer stedes gedachtich
Over des Iordanen cant,
Oock aen Hermons berch steen-achtich,
In het heuvelige lant,
Daer den eenen afgront diep
Tot den and’ren afgront riep,
En u stercke watergoten
D’een op d’ander nedervloten.

5. Al de groote water-stromen
Sijn Heer over my gegaen,
En my over t’hooft gecomen,
Maer ghy hebt my by-gestaen.
S’daechs ghy my u troost aenbiedt,
S’nachts sing’ ick van u een liet.
Mijn gebet tot God op-varet
Die by ’t leven my bewaret.

6. God, mijn rotze, sal ick seggen,
Hoe comt dat ghy my vergeet?
Waerom moet ick treurich leggen
Onder mijne haters wreet?
Ick gevoel haer fellen smaet
Die my door de beenen gaet,
Als sy, u tot een oneere,
Vragen, waer is nu de Heere?

7. Waerom sijt ghy soo cleyn-moedich
Mijne ziel? wat treur dy doch?
Hopet op den Heere goedich,
Want ick sal hem dancken noch.
Die my syne gonste rijck
Stelt voor oogen sichtbaerlijck,
En betoont door hulpe machtich
Dat hy is mijn God waerachtich.