Den xliij. Psalm.

1. Heer, doet my recht, aenveerdt mijn sake,
In mijnen twist een richter sy;
En van het volck, dat heet ter wrake
In quaet te doen neemt syn vermake
Omgaende met bedriegery,
Maeckt my doch eenmael vrij.

2. Ghy zijt alleen mijn sterckte crachtich,
Waerom verstootet ghy my gaer?
Waerom laet ghy my, Heer almachtich,
Omsweven droevich ende clachtich,
En van de goddeloose schaer
Beangstet zijn so swaer?

3. Wilt, Heer, u licht van boven senden,
V waerheyt geve my ’tgeleyd’
Op dat ick, uyt al dees’ ellenden
Gereddet, mijnen voet mach wenden
Tot uwen berch vol heylicheyt
En tente uytgebreydt.

4. Daer sal ick ingaen, en genaken
Heer, u gesegenden altaer,
Die my het hert can vrolijck maken:
Daer sal ick weer de harpe raken,
V prijsende met stem en snaer
Mijn helper uyt gevaer.

5. Mijn ziel hoe moog dy dus verflouwen?
Waer toe sulck treuren aengericht?
Op uwen God wilt doch betrouwen.
Ick sal hem (uyt dit swaer benouwen
Verlosset door syn aengesicht)
Noch loven met gedicht.