Den xlviij. Psalm.

1. Groot is in syne stat de Heer,
En in syn heylichdom vol eer,
Daer hy syn mogentheyt bewijset,
En daermen synen name prijset.
Sion is een schoon prieel,
Aen het lustich noorder-deel
Van Ierusalem gelegen,
Vol van alderhande segen.
Over ’t welck aen allen syden
Hem het aertrijc moet verblijden.

2. De Heer in haer palleysen woont,
Die haer voor overval verschoont.
Want als de coningen tesamen–
gesworen tegen haer aen-quamen
Haer te vellen gants bedacht,
Hebben sy gesien syn macht;
Doe is vrees’ haer aengecomen,
Datse haest de vlucht genomen
En haer met een angstich beven
Hebben vande stat begeven.

3. Benautheyt overviel haer hert
Gelijck een vrouwe, die de smert
Van baren aencomt, of de schepen
Van ’t onweer schielijck aengegrepen.
Onse ooge nu aensiet
Datmen ons eerst hooren liet,
Aende stat die onsen Coning’
Is geheylicht tot een wooning.
Aende stat alwaer in vrede
God genomen heeft syn stede.

4. De Heere heeftse soo gebout
Dat hyse eeuwich staende hout.
O God int midden uwer kercken
Wy uwe goedicheyt aenmercken.
Daer u name wert verbreyt
Hoortmen oock u heerlijckheyt,
Die verheven is in weerde
Tot de eynden vande eerde.
Billickheyt die ’t al bestieret
Vwe rechterhant vercieret.

5. ’tGeberchte Sion vrolijck sy,
De dochter Iuda haer verbly.
’Tis reden datse vreuchde stichten
Om Gods rechtveerdige gerichten.
Wilt om Sion henen-gaen,
Teeckent hare torens aen,
Hare vesten wel aenschouwet
En de huysen hooch-gebouwet;
Dat ghy den nacomelingen
Moocht vertellen sulcke dingen:

6. Dat dese God is onse Heer
En sal het blijven immer-meer,
Die ons sal trouwelijck geleyden
Tot dat wy uyt dit leven scheyden.