Den Cxiij. Psalm.

1. Ghy dienaers van den hoochsten Heer,
Looft hem van herten, geeft hem eer,
Den naem des Heeren sy gepresen.
Den naem des Heeren wijt vermaert
Moet over-al geopenbaert
En eeuwichlijck verhooget wesen.

2. Van daer de son des morgens blinckt
Tot daerse ’savonts neder-sinckt
Sy Godes naeme lof gegeven,
Die boven aller heyd’nen hoop
Ia hooger als des hemels loop
In heerlijckheyt is opgeheven.

3. Wie is doch onsen God gelijck,
Die in syn eeuwich coninckrijck
Verhoget is in sulcken weerde;
En syne oogen neder-slaet
Op dat hy sie hoe alles gaet
Beyd’ in den hemel en op eerde?

4. Hy heft de cleynen uyt den stof,
En uyt den dreck tot eer en lof
Brengt hy de arme; die hy stellet
In eenen vorstelijcken stant,
Ia met de princen van syn lant
Hy haer groot-gunstich vergesellet.

5. Hy can de vrou, die treurich schreyt
Van-wegen haer onvruchtbaerheyt,
Doen woonen in een huys vol menschen:
En maken dat sy moeder bly
Van veel naecomelingen sy,
Voldoende al haers herten wenschen.