Den Cxxiiij. Psalm.

1. Had’ ons de Heer (soo segge Israël)
Had’ ons de Heer niet selve by-gestaen
Had’ hy niet onse saeck genomen aen
Als tegen ons de menschen boos en fel
Met wrevelmoet haer gaven op de baen,

2. Sy hadden ons verslonden en verteert,
So was op ons haer wreede hert gestoort.
Sy hadden ons al lang’ geholpen voort.
Ia, had de Heer het onheyl niet gekeert
Een diepen stroom had onse ziel versmoort.

3. Een diepen stroom met grouwelijck gewelt
Had onse ziel ten naesten by verstickt.
Maer God sy danck, die heeftet soo geschict
Dat wy niet door haer tanden zijn gevelt,
Noch hopeloos van haer en zijn verstrickt.

4. Als uyt den strick het vogelken ontgaet
Soo zijn wy van haer banden nu ontslaect,
Den strick is los, wy zijn daer uyt geraect.
In Godes naem al onse hulpe staet
Die d’aerde en den hemel heeft gemaeckt.