Den Cxxxij. Psalm.

1. Vvilt doch aen David dencken, Heer,
En op syn lijden achting geeft,
Die eenen eet geswooren heeft,
Met ernst beloovende wel-eer,
Aen Iacobs God die eeuwich leeft:

2. Men sal niet speuren (seyde hy)
Dat ick sal in mijn tente gaen,
Mijn bedde sal my niet ontfaen,
Mijn ooge sal, van sluymer vry,
Soo lange blijven open staen,

3. Tot dat ick een bequame stee
Gevonden hebbe voor den Heer,
En na mijn yverich begeer
Een woonplaets heb gemaket ree
Daer Iacobs Heylant in verkeer.

4. Sy had, gelijck ons is vertelt,
In Ephrata dat schoone lant
Wel-eer genomen haren stant:
Te Iaär in het groene velt
Daer vonden wy-se naderhant.

5. Wy willen tot des Heeren kerck
Intreden, en na syn bevel
Ons buygen voor syn voet-schabel,
Comt in u rust, Heer, en de arck
Van uwe macht haer neder-stel.

6. Laet daer het ongecroockte recht
Syn uwer priesteren gewaet,
V vrienden geeft een blijden staet,
En David u gesalfde knecht
Syn bede nimmer af en slaet.

7. Aen David heeft de Heer gedaen
Een eet die geensins feylen can:
Wt uwen lijve sal een man
Voort-comen, die van nu voortaen
De conincklijcke croone span.

8. Indien u kinders heylichlijck
Bewaren de geboden al
Die ick haer vlijtich leeren sal,
Soo sal in eeuwicheyt haer rijck
Vast zijn en vry van ongeval.

9. De Heer heeft Sion uytgesien,
Daer hy te wonen is gesint.
Mijn herte, sprack hy, haer bemint.
Sy is mijn rust, en volgens dien
In eeuwicheyt men my daer vindt.

10. Ick segen watse drinckt en eett,
Haer hongerigen geef ick broot,
Haer priesters nimmer zijn ontbloot
Van heyl, het aengenaemste cleet.
In vreuchde leeft haer gunst-genoot.

11. Daer sal ick David op doen gaen
Een hooren, want een hemelsch licht
Is mijn gesalfde toegericht,
Een lampe wil ick steken aen
Die schijne voor syn aengesicht.

12. Den vyant die hem had berooft
Sal ick met schaemte overcleen’
De croone die verwelcket scheen
Sal weerom bloeyen op syn hooft,
En eeuwichlijck niet zijn vertre’en.