Den Cxxxv. Psalm.

1. Lovet onses Heeren naem
Ghy al syne knechten trou.
Wilt hem loven altesaem
Ghy die voor het schoon gebou
Synes tempels hout de wacht:
Prijset, prijset syne macht:

2. Looft den Heer, want hy is goet.
Synen name singt altoos.
Hy is minnelijck en soet:
Want hy Iacobs huys vercoos.
Israël heeft onse God
Wtgelesen tot syn lot.

3. Siet, ick houde voor gewis
Dat de Heer die ons beho’edt
Meer dan alle goden is:
Wat hy wil geschieden moet
Boven inden hemel ront,
Op de aerd’ en inden gront.

4. Hy is, die van ’swerelts end’
Dicken damp om hoge haelt.
Hy maeckt dat den blixem straelt,
Hy ist die den regen sendt.
En uyt een verborgen oort
Drijft de snelle winden voort.

5. Hy, die in Egypten lant
d’Eerst-geboren sterven dee
Vande menschen tot het vee.
Hy die met syn stercke hant
Vele wonders liet geschien
En aen gants Egypten sien.

6. Pharao wiert omgebracht
Met al syner knechten macht.
Vele volcken hy verjoech,
Sihon hy ter neder sloech,
Og den coninck van Basan,
Ia het gantsche Canaän.

7. Syn geloovich Israël
Gaf hy in dat lant bevel,
Tot een eeuwich erfenis
Als het haer versproken is.
Vwen name zy verbreyt,
Heere, God in eeuwicheyt.

8. Vwen name wert gedacht
Van geslachte tot geslacht.
Want de Heer sal onse saeck
Richten met bereyde wraeck.
Syner knechten ongeval
Hem ten laetsten rouwen sal.

9. Vremder volcken goden zijn
Gout en silver, sonder cracht,
Van des menschen hant gewracht.
’tIs geen wesen, maer een schijn.
Hare tongen spreecken niet,
En haer ooge niet en siet.

10. Geen geluyt haer oor en hoort,
En haer adem-losen mont
Niet het alderminste woort
Ooyt te vorschijn brengen cond’
Haers gelijck is diese bout,
En die op haer hulp vertrout.

11. O ghy huys van Israël
Godes lof doch clincken laet.
Aärons geheylicht saet
Dancket hem, ’tis syn bevel.
Ghy die u na Levi noemt,
Vrolijck synen name roemt.

12. Alle die God vreeset, toont
Vwen yver tot syn leer.
Lovet, lovet onsen Heer
Zions borgers; want hy woont
Eeuwich in Ierusalem.
Prijst den Heere, lovet hem.