Den Cxlv. Psalm.

1. V Die mijn God, mijn hemels coninc zijt
Sal mijnen mont verheffen, en met vlijt
Sal uwen naem door my zijn uytgebreyt
Van dach op dach, in alle eeuwicheyt.
De Heer is groot. Wie can ten vollen weten
Syn wesen, en den gront daer van afmeten?
Maer’t een geslacht aen’t ander sal vertogen
Wt Godes werc syn eyndeloos vermogen.

2. Ic spreeck, o God, van u voortreflickheyt,
Ick roem den glants van uwe majesteyt.
De wonderen door uwe macht gedaen
Wil ick het volck al-omme wijsen aen.
Sy sullen van u daden tuychnis geven
Die ’s menchen hert ontsetten en doen beven.
Oock sal ic self vermelden uwe crachten,
V grootheyt sal ic boven al groot-achten.

3. Elck een van haer sal de geheuchenis
Van uwe gonst die nooyt vermindert is
Wtstorten, en van u gerechticheyt
Sal met gejuych den lof zijn voortgeseyt.
De Heere is barmhertich en weldadich
De Heere is lanckmoedich en genadich,
De Heer is goet, en wat hy heeft gemaket
Den rijcken stroom van syn mee-dogen smaket.

4. Al wat ghy, Heer, geschapen hebt, belijdt
Dat ghy alleen daer van de wercman zijt.
Maer door de tong’ van u vercoren schaer
Wert uwen lof opt heerlijcxt openbaer.
Van uwen throon den luyster sy verconden,
V sterckte clinckt in hare held’re monden.
Op dat te recht der menschen kinders blijcke
De schoonheyt van u hemels conincrijcke.

5. V rijck is, Heer, een eeuwich-duerend’ rijck,
V heerschapy blijft onverganckelijck.
Ghy ondersteunt de struyckelende knien,
Die nederleyt wilt ghy u hulpe bie’n.
Tot u heft op de oogen al wat levet,
Die alle dinck syn tijdich voedsel gevet;
Die uwe hant soo mildelijck ontladet
Dat alles met behagen wert versadet.

6. God is gerecht in alles wat hy doet,
Syn ommeganck is vriendelijck en soet.
Hy is na-by die in syn wegen gaen
En hem in trou en waerheyt roepen aen.
De Heere doet het hertelijck begeeren
Der geener die hem vreesen ende eeren.
Hy hooret haer wanneerse angstich clagen,
En maecktse vry van droefenis en plagen.

7. ’tIs God die syn liefhebberen bewaert,
Hy isset die de boose niet en spaert.
Dies mijne tong’ maeckt synen naem bekent,
Ia alle vleesch hem prijset sonder end.