Den Cxlvj. Psalm.

1. O Mijn siele, wilt God prijsen,
Want ick hoop mijn dagen lanck
Hem syn eere te bewijsen:
En met liefelijck gesanck
Hem te loven wijt en sijt
Alle mijnes levens tijt.

2. Wilt niet stellen u betrouwen
Op de Princen hooch-geacht.
Op den mensche wilt niet bouwen,
Want by hem is heyl noch macht.
Als syn ziele neemt de wijck
Wert hy weder aerd’ en slijck.

3. Syn beleyt is dan gevloden,
Raet en aenslach gaen te niet.
Salich is hy, dien in noden
Iacobs God syn hulpe biedt:
Die syn vaste toeversicht
Heeft op God alleen gericht.

4. Op hem, die den hemel hooge
Door syn cracht gebouwet heeft,
Die de zee, en die het drooge
Met al wat daer inne leeft
Heeft gemaeckt: en die syn woort
Sal voltrecken voort en voort.

5. Hy doet recht aen al die lijden
Overlasting’ en gewelt,
Hy geeft broot in diere tijden
Die den scherpen honger quelt,
Hy maeckt los en vry van pijn
Haer die vast gebonden zijn.

6. Het gesichte geeft hy weder
Die in blintheyt dolen gaen.
Die gebogen zijn ter neder
Doet hy over-eynde staen.
Wie oprechtelijck hem draecht,
Den oprechten God behaecht.

7. Hy beschutt de vremde lieden
Als haer aldertrouste vrint.
Hy en laet geen quaet geschieden
Aen het vader-lose kint.
Weduwen hy wel bewaert
Dat geen leet haer wedervaert.

8. Maer de Heer wil omme keeren
Der godloosen slimmen pat.
Eeuwich sal de Heer regeren.
Sion, ghy moet weten, dat
Uwe God behout syn macht
Van geslachte tot geslacht.